Θέατρο Review: Ο Αμπιγιέρ

Είναι φορές που ένα θεατρικό έργο καθρεφτίζει την ζωή ενός ηθοποιού, μια συγκεκριμένη στιγμή.

Φέτος ο Γ. Κωνσταντίνου, πρωταγωνιστεί μετά από πολύ καιρό σε παράσταση ρεπερτορίου.
Σε μια παράσταση με απαιτήσεις που αναγκάζει έναν ηθοποιό να βγει από τις ευκολίες του.
Το έργο είναι ο 'Αμπιγέρ'.

Το συγκεκριμένο έργο αναφέρεται σε ηθοποιούς των βρετανικών μπουλουκιών.

Δεν είναι όμως μόνο αυτό.
Μέσα στο έργο ξεδιπλώνετε αργά και σταθερά η σχέση που έχει ο πρωταγωνιστής με τον αμπιγέρ του.

Τι είναι ο αμπιγέρ?
Πλέον είναι σπάνιο αλλά τότε ο αμπιγέρ ήταν ο προσωπικός βοηθός του πρωταγωνιστή.
Ο αμπιγέρ ήταν το δεξί του χέρι, εκείνος που άκουγε και βοηθούσε στα πάντα.

Η παράσταση αναφέρεται στον αμπιγέρ ενός τριτοκλασάτου πρωταγωνιστή για σχεδόν δεκατέσσερα χρόνια.
Σε δυο ώρες βλέπουμε όλες τις αγωνίες, ανασφάλειες και χαρές που έχει ζήσει ένας άνθρωπος στην σκιά ενός άλλου.

Ο Γ. Κωνσταντίνου είναι ένας ηθοποιός με μεγάλη ιστορία αλλά που τα τελευταία χρόνια έχει μείνει στάσιμος. Όπως και ο ήρωας που υποδύεται.
Ένας ηθοποιός που είχε χάσει την λάμψη του και συμμετείχε τα τελευταία χρόνια σε δευτεροκλασάτες φαρσοκωμωδίες και επιθεωρήσεις. 

Σαν ένας άλλος Sir αποδεικνύει ότι ο ηθοποιός όταν έχει θέληση δείχνει ότι είναι ακόμα σχετικός.

Μέσα από τέτοιες ερμηνείες δείχνει ότι είναι παρών.
Ένας ηθοποιός που μπορεί να χάθηκε μέσα σε ευκολίες αλλά φέτος κάνει αυτό που πραγματικά ξέρει καλύτερα, να παίζει.

                               ''Κύριε να αναβάλουμε την σημερινή παράσταση?
                                  Όχι Νόρμαν,κάπου κάποιος εκεί έξω νοιάζετε
                                         για αυτόν τον κάποιον που εγώ παίζω''